Thursday, August 9, 2007

!پلیس در همه جای دنیا فلان است و بهمان... خوب به ما چه؟

در همه جای این کره ی خاکی وقتي ناامني ايجاد شد پليس وارد مي شود؛ در ايران در شرایطی آرام و بی درد سر، به محض ورود پليس ناامني ايجاد مي شود پليس در همه جا مواظب اکثر مردم است و با تعداد کمي درگير است؛ در ايران پليس مواظب تعداد کمي از آدمهاست و با اکثر مردم درگير است در همه جا مردم با حضور پلیس احساس آرامش و امنیت می کنند؛ در ایران «پلیس»، به ذات خود ترسناک است در همه جاي دنيا پليس مي داند مجرم کيست، مردم هم مي دانند که آیا کاري که مي کنند جزو جرائم هست يا نه؛ در ايران پليس مي داند که بايد با يک گروه خاص برخورد کند، به همين دليل مشخصات همانها را به عنوان مجرم اعلام مي کند بابا چرا درک نمی کنید؟! یک کم هم منطقی باشید! آخر اینجا که همه جای دنیا نیست!

Monday, August 6, 2007

گوینده چه بلغور می کند؟ شنونده چه می شنود؟

یک قصّۀ قدیمی هست که پُر بیراه هم نمی گوید...: وقتي گوينده مي‌فهمد چه مي‌گويد و شنونده مي‌فهمد چه مي‌شنود، موضوع در مورد «علم» است. وقتي گوينده مي‌فهمد چه مي‌گويد ولي شنونده نمي‌فهمد چه مي‌شنود، موضوع در مورد «فلسفه» است. وقتي گوينده نمي‌فهمد چه مي‌گويد و شنونده نمي‌فهمد چه مي‌شنود، موضوع در مورد «مذهب» است.

Tuesday, July 31, 2007

طهران - تهران

شاید درخت هایی که هنوز به عنوان عاملین اصلی ترافیک تهران شناخته نشده اند، این روز ها را به یاد بیاورند

(برای بزرگتر و بهتر دیدن عکس ها، روی هرکدام کلیک چپ کنید)

سه راه امین حضور

عکس بالا سال 1310

عکس پایین سال 1386

===============

===============

میدان شوش
عکس بالا سال 1335
عکس پایین سال 1385
===============
===============

میدان حسن آباد
عکس بالاسال 1300
عکس پایین سال 1385
===============
===============

(سر قبر آقا (خیابان مولوی
عکس بالاسال 1330
عکس پایین سال 1385
===============
===============

(تقاطع پهلوی-تخت جمشید (طالقانی - ولی عصر
عکس بالا سال 1330
عکس پایین سال 1384
===============
===============

(تصویری هوایی از تهران (نمای تهران، از مناطق شمالی شهر
عکس بالا سال 1310
عکس پایین سال 1386
===============
===============
(خیابان پهلوی (خیابان ولی عصر
عکس بالا سال 1315
عکس پایین سال 1386
===============
===============
(بانک شاهی در میدان توپخانه (بانک تجارت میدان امام خمینی
(عکس بالا سال 1280 (دورۀ قاجار
عکس پایین سال 1386
===============
===============
(بانک شاهی در میدان توپخانه (بانک تجارت میدان امام خمینی
عکس بالا سال 1330
عکس پایین سال 1386
===============
===============

چشمه علی در شهر ری
(عکس بالا سال 1280 (دورۀ قاجار
عکس پایین سال 1385
منبع: سایت بی بی سی

Thursday, July 26, 2007

سکوت نشانه ی رضاست

من نمی دانم این سوپرمَن چرا هی دستور به کندن و پُر کردن آسفالتِ سطحِ شهر تهران میده
البته یک کم که انصاف بدیم، می بینیم بالاخره نون و کبابِ مردمی هم از همین راه تامین می شه... پس نتیجه می گیریم ایشان در مبارزه با بیکاری هم نقش بسزایی دارند
بعد از چند بار کندن و پر کردن سطح شهر، یادشان می افتد که اکبر آقا، یعنی نوه عموی برادرزادۀ صغرا خانم، یک زن داره با چهار-پنج تا بچۀ قد و نیم قد و دنبال یک لقمه نونِ حلال... پس حالا یک فرصتِ خوب برای صواب هم پیدا شد
چه جوری؟
:این جوری
اکبر آقا... تو بیا بشو پیمانکار! کاری نداره که! چند تا کارگر می خواد و چند تُن آسفالت... در عوض پولِ خوبی داره! بعد هم نگرانِ هیچ چیز نباش... تا سه ماه دیگه، ما دو-سه بار به این آسفالت حال می دیم... و باز هم واجبِ کفاییه که آسفالتش عوض شه! و آنوقت هم کی بهتر از شما؟؟!! هم نونِ خالیِ خانم بچه ها تبدیل میشه به کبابِ چنجه، هم اینکه دعای خیرِ مردم پشت سرته
نه بابا! مردم دارند بابت شهر نشینیشون عوارض میدن! از کجا معلوم که دعای مردم خیره و راضیند؟
از آنجا که هیچ کس اعتراضی نمی کنه! اگر اعتراض بکنند هم تَک و توک... آن هم تو صفِ برنجِ کوپنی و شیر... این که حساب نیست! اگر مردمی واقعاً نا راضی باشند، می زنند به سیمِ آخر، می جوشند... ولی ما مردمِ قانع و آرومی داریم... حالا یک سری از زورِ گرسنگی، یک سری از زورِ سنگینی معده... ولی به هر حال آرومند... ما از آرومیشون اینطور برداشت می کنیم که راضیند
قدیمی ها یه چیزی می دونستند که گفتند سکوت نشانه ی رضاست

درختان، عامل اصلی ترافیک

امروز از خیابانِ آزادی رد می شدم... دیدم راهِ چمنِ وسط خیابان و کناره ها را کَنده اند... چمن ها، به علاوه ی درخت ها هم که خدا بیامرز شده اند... آن هم درختانِ با پدر و مادری که اگر قطرشان بیشتر از درختان خیابان پهلوی (ولیعصر) نباشد، کمتر هم نیست
حالا چرا؟
آخر بنده ی خدا، این هم پرسیدن دارد؟! از فرمایشات جناب شهر دار است دیگر
کاشف به عمل آمد که بنا به صلاحدید آقای شهردار، خیابان آزادی (از میدان انقلاب تا میدان آزادی) باید مسیر ویژه ی اتوبوس داشته باشد، درست مثل میدان انقلاب تا میدان امام حسین
الآن تمام مشکلاتِ ما حل شده و فقط همین یکی باقی مانده بود... امّا عقلِ این همه مهندس شهر ساز، یاری نمی کرد... تا آنکه سوپرمَنِ قصّۀ ما از آن بالا بالاها نازل شد و گره ی مشکل ترافیک خیابان آزادی را با عقل و درایتش باز کرد
برای نیل به این مقصود باید تمامی موانع (درختان) از سرِ راه برداشته شوند
حالا از من نشنیده بگیرید، اما مشکلِ ترافیکِ مسیرِ آزادی-انقلاب و بالعکس، با این ترفند هم حل شدنی نیست... قبول ندارید؟ دو-سه ماه دیگر، حوالی ساعت چهار و پنج بعد از ظهر، یک سر به این مسیر بزنید
به یاد نوشته ای افتادم به نام «شهر هِرت»... نویسنده ی خوش ذوق و ناشناسِ شهر هرت، می گفت: شهر هرت جایی است که درختان عامل اصلی ترافیک اند و باید بریده شوند تا ماشین ها راحت تر برانند

ای ایران ای مرز پرگُهر

من بابِ فرموده ی عالمانه ی حضرت آيت الله جوادي آملي، بد نیست یک یادآوری هم داشته باشیم؛ از آنچه که به ساکنینِ این مملکت گَند خورده، شخصیت، اعتبار و جوششِ خون دوباره می دهد
در راه تو، کِی ارزشی دارد این جان ما
پاینده باد خاک ایران ما
____________________
ای ایران ای مرز پرگُهر
ای خاکت سرچشمهٔ هنر
دور از تو اندیشهٔ بَدان
پاینده مانی تو جاودان
ای دشمن ار تو سنگ خاره ای من آهنم
جان من فدای خاک پاک میهنم
مهر تو چون، شد پیشه‌ام
دور از تو نیست اندیشه‌ام
در راه تو، کِی ارزشی دارد این جان ما
پاینده باد خاک ایران ما
سنگ کوهت درّ و گوهر است
خاک دشتت بهتر از زر است
مهرت از دل کِی برون کنم
بَرگو بی مهرِ تو چون کنم
تا گردش جهان و دور آسمان به‌پاست
نورِ ایزدی همیشه رهنمای ماست
مهر تو چون، شد پیشه‌ام
دور از تو نیست اندیشه‌ام
در راه تو، کِی ارزشی دارد این جان ما
پاینده باد خاک ایران ما
ایران ای خرّم بهشت من
روشن از تو سرنوشت من
گر آتش بارد به پیکرم
جز مهرت در دل نپرورم
از آب و خاک و مهرِ تو سرشته شد گِلم
مهر اگر برون رود تهی شود دلم
مهر تو چون، شد پیشه‌ام
دور از تو نیست اندیشه‌ام
در راه تو کِی ارزشی دارد این جان ما
پاینده باد خاک ایران ما

کشور را نوای «حسين حسين» حفظ کرد

شما ديديد در شبهاي عمليات که سرود «اي ايران مرز پرگوهر» جايي نداشت؟ اين کشور با نواي «يا حسين يا حسين» حفظ شد
حضرت آيت ا... جوادي آملي، در جلسه پاياني درسِ تفسير محرّم، در مسجد اعظم قم به تفسير آيات 43 و 44 سوره نحل پرداختند و در پايان اين درس اهميت حضور علماء و روحانيان حوزه در مساجد و محافل مذهبي و تبليغ امور ديني توسط آنان را يادآور شدند استاد برجسته حوزه علميه قم با بيان اين كه اين کشور را نواي «حسين حسين» حفظ کرد، نه اي ايران، مرز پر گهر«» فرمودند: شرف اين مملکت با حسين بن علي تأمين شد. همه ميدانيد بدنه ارتش ايران در آغاز جنگ که متلاشي بود، اگر نبود شوق و اشتياق عاشورايي سپاهي و بسيجي همه چيز از دست رفته بود. يک وقتي در قم 90 شهيد را براي تشييع آورده بودند. سخنران مراسم تشييع هم من بودم. براي تشيع در سر خيابان چهار مردان قم مادران شهيد ايستاده بودند. اين مادران شهيد گويا فرزندانشان را به حجله دامادي ميبرند. مادران به دنبال نعش جوانان؟! آخر مادر سر نعش فرزند، آن هم ارباً اربا! (پيکر تکه و پاره؟!) آنجا بود که به خودم گفتم دينِ خدا را نه سخنراني تو حفظ کرده و نه فلان فتواي عالِم