درختان، عامل اصلی ترافیک

امروز از خیابانِ آزادی رد می شدم... دیدم راهِ چمنِ وسط خیابان و کناره ها را کَنده اند... چمن ها، به علاوه ی درخت ها هم که خدا بیامرز شده اند... آن هم درختانِ با پدر و مادری که اگر قطرشان بیشتر از درختان خیابان پهلوی (ولیعصر) نباشد، کمتر هم نیست

حالا چرا؟

آخر بنده ی خدا، این هم پرسیدن دارد؟! از فرمایشات جناب شهر دار است دیگر

کاشف به عمل آمد که بنا به صلاحدید آقای شهردار، خیابان آزادی (از میدان انقلاب تا میدان آزادی) باید مسیر ویژه ی اتوبوس داشته باشد، درست مثل میدان انقلاب تا میدان امام حسین

الآن تمام مشکلاتِ ما حل شده و فقط همین یکی باقی مانده بود... امّا عقلِ این همه مهندس شهر ساز، یاری نمی کرد... تا آنکه سوپرمَنِ قصّۀ ما از آن بالا بالاها نازل شد و گره ی مشکل ترافیک خیابان آزادی را با عقل و درایتش باز کرد

برای نیل به این مقصود باید تمامی موانع (درختان) از سرِ راه برداشته شوند

حالا از من نشنیده بگیرید، اما مشکلِ ترافیکِ مسیرِ آزادی-انقلاب و بالعکس، با این ترفند هم حل شدنی نیست... قبول ندارید؟ دو-سه ماه دیگر، حوالی ساعت چهار و پنج بعد از ظهر، یک سر به این مسیر بزنید

به یاد نوشته ای افتادم به نام «شهر هِرت»... نویسنده ی خوش ذوق و ناشناسِ شهر هرت، می گفت: شهر هرت جایی است که درختان عامل اصلی ترافیک اند و باید بریده شوند تا ماشین ها راحت تر برانند